Het ontstaan van Keepvogel

Op een keer tekende ik een soort loopvogel met een rode cape aan.

Hij keek nieuwsgierig om de hoek van mijn beeldscherm...

...en begon zich meteen overal mee te bemoeien.

Eerst dacht ik dat hij Fregien heette.
Maar zijn naam bleek Keepvogel te zijn.
Hij probeerde alles uit maar zijn rode cape hield hij altijd aan.

Misschien woonde hij in de stad? Nee, dat wilde hij niet.

Of in de duinen dan? Tussen de bosjes?

Op het strand? Of in de bergen?

Na een tijdje ontdekte ik dat Keepvogel in een klein huisje op de Lege Vlakte woonde,
vlakbij Terra Incognita.
Het meest hield hij van vlierbessen.
En van lezen in zijn dikke boek waar alles in staat.

Maar was dat niet eenzaam, helemaal alleen op die Lege Vlakte?
Misschien had hij een vriend nodig.

Ja, waarschijnlijk wel. Ik begon meteen te tekenen.

Maar Keepvogel vond dat die vriend er heel anders uit moest zien.

Het moest iemand zijn waar je echte avonturen mee kon beleven.

Maar ook weer geen woesteling.

Je moest ook taart met hem kunnen gaan eten. Of gewoon een hele middag niks doen.

Hij heette dan Schrödinger of zo. Een beetje een bijzondere naam.
Of Tabsen. Of iets met Wolfraam er in? Opeens wist hij het zeker.
Hij moest Wolfram heten.

Of Lupus. Of toch Tungsten?

Ja, dat is het: Lupus Wolfram Tungsten. Ze waren meteen vrienden.